62. MFŁ – INAUGURACJA MUZYCZNEGO FESTIWALU W ŁAŃCUCIE – LA SERVA PADRONA
6 MAJA 2023r., sobota, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE
GIOVANNI BATTISTA PERGOLESI – LA SERVA PADRONA
POLSKA OPERA KRÓLEWSKA:
ZESPÓŁ INSTRUMENTÓW DAWNYCH POLSKIEJ OPERY KRÓLEWSKIEJ CAPELLA REGIA POLONA
KRZYSZTOF GARSTKA – dyrygent , kierownictwo muzyczne
OBSADA:
SERPINA: ALEKSANDRA KLIMCZAK
UBERTO: PAWEŁ MICHALCZUK
VESPONE I: RAFAŁ KARNICKI
VESPONE II: JERZY KLONOWSKI
VESPONE III: MACIEJ JAN KRAŚNIEWSKI
Jitka Stokalska – reżyseria
Marlena Skoneczko – scenografia
MAREK ZAJĄC – słowo
zdjęcia z Archiwum Polskiej Opery Królewskiej
- Koszt udziału: 80 zł
Opis
Giovanni Battista Pergolesi, słynny przedstawiciel włoskiego baroku, mimo iż żył zaledwie dwadzieścia sześć lat, pozostawił po sobie dzieła, które zapewniły mu trwałe miejsce w historii muzyki. Najjaśniejszą gwiazdą w katalogu jego twórczości pozostaje na pozór skromne intermezzo La serva padrona (Służąca panią). Ten niewielkich rozmiarów utwór, który wyszedł spod pióra zaledwie 23-letniego Pergolesiego, do dziś nie schodzi z europejskich afiszy, pokazywany zarówno w oryginalnej wersji językowej, jak i w licznych tłumaczeniach. Libretto sporządzone przez Gennara Antonia Federica zbudowane jest na prostej intrydze wywodzącej się z tradycji commedia dell’arte. Oto zamożny stary kawaler poszukuje żony, a jego przebiegła służąca skutecznie przedstawia siebie jako najlepszą kandydatkę do tej roli. Pergolesi znajduje doskonałe środki muzyczne, by scharakteryzować bohaterów, a wyśpiewywany przez nich tekst odzwierciedlany jest w pełnych uroku recytatywach i ariach. Znakomicie podsumował zastosowane przez młodego kompozytora zabiegi Piotr Kamiński w swym leksykonie Tysiąc i jedna opera, przyrównując talent Pergolesiego do zdolności jednego z największych muzycznych geniuszy w historii: Chyba tylko Mozart zdoła wysnuć z dwunastu nut gamy chromatycznej takie bogactwo wesołej, teatralnej myśli, jedną ręką trzymając się tekstu, drugą kreśląc niewyczerpane, muzyczne czary, z nich zaś wywodząc, celnie, oszczędnie i elegancko, żywe postaci, o których wiemy wszystko.
/Marta Dziewanowska- Pachowska/