63. MFŁ – JUDITH JÁUREGUI

17 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ 
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
JUDITH JÁUREGUI –  fortepian

REGINA GOWARZEWSKA – słowo

W programie:
E. Chabrier – Fête polonaise z opery „Le roi malgré lui” / „Król mimo woli”
M. de Falla – Noce w ogrodach Hiszpanii
M. de Falla – Suita Trójgraniasty kapelusz /fragmenty/
G. Bizet – Fragmenty z Suity Carmen

 

  • Koszt udziału: 80 zł

Opis

Tadeusz Wojciechowski
Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.
Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.
Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.
Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.
W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 Dyrektora Naczelnego orkiestry.

Pianistkę JUDITH JÁUREGUI charakteryzuje osobowość, doskonałość i błyskotliwość. Brytyjskie czasopismo International Piano napisało o niej niedawno, że jest uosobieniem „kreatywnej intuicji”, „artystką z wyjątkową wyobraźnią i solistką, która swoją dojrzałością wyrazu zachwyca europejską publiczność”. W podobnym tonie wyraził się o niej niemiecki magazyn Piano News: „liczy się nie tylko jej nienaganne wykonanie, ale przede wszystkim wrażenie, że słuchamy pianistki, które ma naprawdę coś do powiedzenia”.
W ostatnich latach entuzjastycznie oklaskiwano ją na najlepszych scenach, w tym m.in. w madryckim Auditorio Nacional, Palau de la Música w Barcelonie, londyńskim Southbank Centre, Auditorium du Louvre w Paryżu, we Flagley w Brukseli, w berlińskim Konzerthaus, Suntory Hall w Tokio, NCPA w Pekinie, Teatro Mayor w Bogocie, w Schloss Elmau w Niemczech, podczas szwajcarskiego Murten Classics, francuskiego Festival International de Piano de La Roque d’Anthéron oraz Festival Internacional de Música y Danza de Granada. Oprócz uznanych orkiestr hiszpańskich, takich jak Hiszpańska Orkiestra Narodowa, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Hiszpańskiego Radia i Telewizji, Baskijska Orkiestra Narodowa, Orkiestra Symfoniczna Kastylii i Leon czy Orkiestra Symfoniczna w Bilbao Judith Jáuregui współpracowała z Britten Sinfonia, Orchestre National de Lille, Sinfonie Orchester Biel Solothurn, Neubrandenburger Philharmonie, PFK Prague Philharmonia, Das Neue Orchester Köln, Aarhus Symphony Orchestra, Slovak Sinfonietta, meksykańską OFUNAM i wenezuelską Simón Bolívar Orchestra, dzięki czemu miała okazję do pracy z wieloma dyrygentami, m.in. Janem Willemem de Vriend, Gabrielem Bebeselea, Kasparem Zehnderem, Jean-Claudem Casadesusem, Andrzejem Boreyko, Diego Matheuzem, Liną González Granados, Virginią Martínez, Víctorem Pablo Pérezem, Jaime Martínem, Ramónem Tebarem, Jaume Santonja, Erikiem Nielsenem, Günterem Neuholdem czy Markiem Soustrotem. Urodzona w San Sebastian na północy Hiszpanii Judith Jáuregui pochodzi z wielokulturowej rodziny, ponieważ jej matka jest Baskijką, a ojciec Meksykaninem, który dorastał we Francji. Po pierwszych latach nauki i debiucie w wieku 11 lat przeniosła się do Monachium, aby pobierać lekcje w Richard Strauss Konservatorium u wybitnego rosyjskiego pianisty Wadima Suchanowa. W ostatnim czasie Judith Jáuregui, która wykonuje muzykę kameralną, występowała razem z kwartetami smyczkowymi Mandelring Quartet, Signum Quartet, Gerhard Quartet, skrzypaczką Soyoung Yoon oraz wiolonczelistką Nadège Rochat. Dla Jáuregui najważniejszymi wydarzeniami w sezonie 1923/1924 będzie współpraca z Orchestre de Cannes, orkiestrą Symfoniczną Hiszpańskiego Radia i Telewizji (ORTE) oraz z Real Filharmonia Orchestra. Ponadto wystąpi ponownie w Auditorio Nacional w Madrycie, Palau de la Musica w Barcelonie, Auditorio na Tenerifie, a także w Teatro Mayor w Bogocie. Na wiosnę 2024 r. ukaże się nowy album Judith Jáuregui, który będzie zawierał koncerty fortepianowe Griega i Falla, nagrane ze stowarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Kastylii i Leon. Jej ostatni album Die romantische Seele (Ars Produktion, 2020) z kompozycjami Roberta i Klary Schumann został przyjęty z uznaniem przez media muzyczne w Europie, co podkreślił magazyn muzyczny Audio Klassik, pisząc, że „w całej tej oczywistej błyskotliwości Jáuregui uwidacznia głęboko ukrytą melancholię, która wielokrotnie przebrzmiewa na tym albumie. Mówiąc w skrócie, pianistka określa się na nim jako bratnia dusza Schumanna”. Wcześniejsze nagrania Judith Jáuregui pokazują jej szeroki repertuar: od Schumanna, któremu poświęciła swój pierwszy album wydany w 2010 r., nagrodzony nagrodą hiszpańskiego niezależnego przemysłu muzycznego, po innych kompozytorów, takich jak Granados, Liszt, Chopin, Falla, Mompou Albéniz, Szymanowski czy Skriabin. Szczególnym echem odbił się jej album Pour le tombeau de Claude Debussy (Ars Produktion, 2019). Było to nagranie dokonane na żywo podczas intymnego koncertu w Wiedniu, po którym ukazały się entuzjastyczne recenzje określające jej wykonanie „pianistyczną niezależnością”, „poezją, która świeci swoim własnym światłem”, i który został nominowany do nagrody 2020 Opus Klassik Awards w kategorii nagranie roku na żywo.