KONCERT SYMFONICZNY

Opis

Szymon Nehring należy do najbardziej utalentowanych i obiecujących pianistów młodego pokolenia w Polsce. Pianista jest jedynym Polakiem, który otrzymał pierwszą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Artura Rubinstein w Tel Awiwie. W wieku 19 lat był również finalistą Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Artysta zabierze słuchaczy w podróż do świata muzyki o głębokiej emocjonalności, która wymaga od pianisty wyjątkowej wrażliwości i technicznej doskonałości. Koncert fortepianowy d-moll op. 15 (1857), to jedno z największych arcydzieł XIX wieku, które wyszło spod pióra Johannesa Brahmsa (1833 – 1897). Wielki mistrz, autor niemal wszystkich gatunków muzycznych, w tym czterech symfonii, ale także świetny pianista, początkowo wyobrażał sobie to dzieło jako sonatę na dwa fortepiany. Ostatecznie jednak mnogość pomysłów ujął w formę koncertu fortepianowego, nadając mu symfoniczny charakter, w którym fortepian harmonijnie dialoguje z orkiestrą. Dla Koncertu d-moll wybrał Brahms „tonację smutku”, co mogło mieć związek ze stratą przyjaciela – Roberta Schumanna. W 1854 cierpiący na chorobę psychiczną kompozytor próbował popełnić samobójstwo rzucając się w nurt rzeki Renu – odratowany, zmarł dwa lata później. Przejmujący ton wprowadza Brahms od razu w pierwszej części Maestoso. Nastrój rozjaśnia się w kontemplacyjnym, uduchowionym Adagio, przy którym umieszcza kompozytor słowa: „Benedictus qui venit in nomone Domini”. Część finałowa w formie Ronda łączy typowe dla Brahmsa mistrzostwo techniki wariacyjnej z wirtuozerią.
W romantyczny świat symfoniki wkroczymy słuchając poruszającej, pięknej i oryginalnej VIII Symfonia h-moll (1822) Franza Schuberta (1797 – 1828) – znanej jako „Niedokończona”. Jak większość dzieł symfonicznych „księcia pieśni”, kojarzonego przede wszystkim ze znakomitymi utworami wokalnymi, Symfonia ta nie doczekała się wykonania za życia kompozytora, i przez dłuższy czas pozostawała w zapomnieniu. Utwór o zagadkowej formie dwuczęściowej i zaskakującej atmosferze muzyki, został odkryty i zaprezentowany dopiero w 1865 roku. Już sam początek „Niedokończonej” jest nietypowy. Zamiast energicznego tematu, od jakiego rozpoczynały się zazwyczaj symfonie tamtych czasów, pojawia się tajemnicza melodia podawana w ciemnych tonach wiolonczel i kontrabasów. Otwierają się bramy do muzyki, w której odsłania Schubert cierpienia i radości swojego krótkiego życia.

Noam Zur urodzony w rodzinie muzyków, zanim w wieku 15 lat podjął decyzję o studiowaniu dyrygentury w dzieciństwie uczył się grać na pianinie i puzonie. Podczas studiów w Rubin Academy w Tel Awiwie ukończył także filozofię na Uniwersytecie Telawiwskim i pobierał lekcje gry na kontrabasie. Od 2006 do 2008 r. miał zaszczyt pracować jako asystent maestro Pierre’a Boulez dla Lucerne Festival Academy Orchestra.
Chociaż Noam Zur początkowo wykonywał wyłącznie utwory symfoniczne, czuje się równie dobrze w orkiestronie, jak i na scenie koncertowej. Ma ponad 20 lat zawodowego doświadczenia i jego repertuar obejmuje ok. 50 oper i ponad 450 dzieł symfonicznych.
Jego rodzina jest wielokulturowa, a sam Noam Zur mówi kilkoma językami. Rodzina jego matki uciekła w 1938 r. z Niemiec i Austrii do Argentyny. Tam urodziła się jego matka urodziła. Rodzina jego ojca wyemigrowała z Europy Wschodniej do Izraela. Noam Zur posiada dwa obywatelstwa. Dorastając mówił czterema językami (hebrajskim, angielskim, niemieckim i hiszpańskim).
Po kilku pierwszych angażach, w ramach których pełnił funkcję kapelmistrza i asystenta w niemieckojęzycznej części Europy, w dekadzie poprzedzającej wybuch pandemii koronawirusa Noam Zur znacznie poszerzył krąg swojej działalności, występując na całym świecie. Gościnnie dyrygował orkiestrami na pięciu kontynentach i był dyrektorem muzycznym w Niemczech, Chorwacji oraz Argentynie. Będąc dyrektorem tytularnym argentyńskiej Salta State Symphony Orchestra skorzystał z okazji, aby spędzić czas w Buenos Aires ze swoją ostatnią żyjącą babcią podczas jej końcowych lat życia. Koncentrując się na pracy artystycznej w Europie i Izraelu Noam Zur nadal znajduje czas na występy międzynarodowe. Jest on głęboko przekonany, że muzyka klasyczna jest rozumianą na całym świecie formą sztuki, która należy do wszystkich ludzi, niezależnie od granic kulturowych. Jego zaangażowanie w dzielenie się swoją pasją często sprawia, że występuje z orkiestrami i zespołami operowymi na pięciu kontynentach i ma kontakt z różnymi widzami, czyni jego muzykę klasyczną bardziej przystępną dla KAŻDEGO.
Noam Zur jest również aktywnym kompozytorem i aranżerem. Jego kompozycja A Month of Sundays (Hommage à Steve Reich) na skrzypce i instrumenty elektroniczne miała swoją premierę w grudniu 2020 r. w Zamus, Centrum Muzyki Dawnej w Kolonii, skąd koncert był transmitowany na żywo w internecie. W sierpniu 2016 r. ze stowarzyszeniem orkiestry WDR Funkhausorchester Köln Noam Zur nagrał dla niemieckiego radia swoją własną instrumentację Preludiów (Zeszyt 1) Debussy’ego na orkiestrę kameralną.
W 2022 r. maestro Kenneth Woods zamówił u niego aranżację utworu Williama Granta Stilla Dismal Swamp na orkiestrę kameralną. W lipcu 2022 r. angielska Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją maestro Woodsa zaprezentowała po raz pierwszy tę instrumentację, która została opublikowana przez wydawnictwo Theodor Presser.
Noam Zur nagrywał dla wytwórni Classic Concert Records oraz Naxos. Poprowadził też wiele koncertów w całej Europie, Izraelu oraz na Bliskim Wschodzie i Ameryce Południowej, które były transmitowane przez radio, telewizję i w internecie. Oprócz dyrygowania Noam Zur zajmuje się także pracą dydaktyczną. Prowadzi klasy mistrzowskie i jest gościnnym wykładowcą w Europie, Izraelu i Ameryce Łacińskiej. Często bierze udział w pracach jury konkursowych i komisji zwoływanych przez instytucje akademickie. Poza muzyką Noam Zur lubi gotować, zgłębiać zagadnienia filozoficzne. Interesuje się archeologią, wyrobami ze szkła i uprawia łucznictwo.

Szymon Nehring jest jednym z najbardziej utalentowanych i obiecujących pianistów młodego pokolenia w Polsce. Pianista jest jedynym Polakiem, który otrzymał pierwszą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Artura Rubinstein w Tel Awiwie. W wieku 19 lat był również finalistą Międzynarodowego Konkursu im. F. Chopina w Warszawie.
Szymon występuje z takimi orkiestrami jak Sinfonia Varsovia, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestra Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu, Narodowa Orkiestra Izraela, Bamberger Symphoniker, Symphoniker Hamburg, Orchester Philharmonique de Marseille i Orchestre Paseloup we Francji oraz Orkiestra XVIII Wieku z takimi dyrygentami jak John Axelrod, Łukasz Borowicz, Sylvain Cambreling, Karina Canellakis, Pablo Heras-Casado, Marzena Diakun, Lawrence Foster, Giancarlo Guerrero, Jacek Kaspszyk, Grzegorz Nowak, Pawel Przytocki, George Tchitchinadze, David Zinman i Omer Meir Wellber. Występował oraz nagrywał z Krzysztofem Pendereckim.
Szymon Nehring występował w takich salach jak Carnegie Hall, Tonhalle Zürich, Elbphilharmonie w Hamburgu, Palau de la Música Catalana w Barcelonie, Auditorio Nacional w Madrycie, Konzerthaus w Berlinie, DR Koncerthuset w Kopenhadze, Musikverein w Wiedniu oraz Prinzregententheater i Herkulessaal w Monachium.
Artysta wydał do tej pory kilka płyt, zarówno recitalowych jak i z orkiestrą. Wśród nagrań znajdują się koncerty fortepianowe F. Chopina pod batutą Krzysztofa Pendereckiego. W sezonie 2024/2025 ukażą się dwa nowe wydawnictwa – pierwsze z nich będzie się skupiać na Minimalizmie w muzyce, drugie będzie pierwszą częścią cyklu Chopinowskich nagrań dla Instytutu F. Chopina w Warszawie. Pianista wystąpi między innymi w takich salach jak Bozar w Brukseli, Laeiszhalle w Hamburgu i La Seine Musicale w Paryżu. Zaplanowana jest także trasa Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia z jego udziałem pod batutą Marin Alsop.